Lubię podziwiać piękno przyrody i… lubię na świeżym powietrzu uprawiać sport, biegać… albo iść sobie na ryby. Nie lubię bardzo tłoku, (…) głośnych dźwięków, jakie się wiążą z mieszkaniem w mieście.

Ja powiem takie spostrzeżenie. Dużo spokojniej niż w mieście. Nie ma takiego tempa szybkiego (…) jest tak sielsko, spokojnie. Tak mi się wydaje, że jest ogólnie fajnie na wsi. Nie zamieniłabym na pewno życia teraz (…).

(…) można sobie wyjść na podwórko, posiedzieć samemu, sąsiedzi są, owszem, ale za płotem, póki co nie narzekam na sąsiadów, więc mi się bardzo dobrze żyje.

(…) mała miejscowość ogólnie, (…) wszyscy się znają, (…). Chyba, że ktoś tam nowy się wprowadzi (…).

(…) z nikim się nie kłóci, jak trzeba do kogoś pójść, to się idzie. Trzeba z kimś pogadać, to się też pogada.

My raczej żyjemy z sąsiadami… tak jak ja (…) żyję z sąsiadami bardzo blisko. Także chodzimy czy dzieci sobie chodzą, na przemian przychodzą. Także domy są pootwierane, się tu wszystko miesza.

Na wsi jest pomoc sąsiedzka, nie za pieniądze, że mi musisz tyle czy tyle dać. Jeden pomoże to, co potrafi, pomoże temu.

Mogą liczyć na siebie też. Każdy prawie… na pewno tak w obrębie wsi, to na pewno wszyscy się znają i w razie (…) jakiegoś pożaru czy nieszczęścia, to każdy leci i pomaga.

Też taka życzliwość ludzi – (…) jeśli sąsiad ma więcej czy coś, to się też podzieli. Także nie jest źle.

Jak chcemy się zintegrować, to gdzieś tam się bawimy, spotkamy się, zdzwonimy. Teraz fajnie, że każdy ma Messengera, telefony, więc łatwo się skrzyknąć, imprezę zrobić. Aczkolwiek wszyscy o wszystkim wiedzą. To nie zawsze jest dobre. Aczkolwiek, na dłuższą metę jak się żyje z sąsiadami dobrze, to ogólnie się żyje przyjemnie…

Mieszkałem w mieście i to w dużym mieście, też za granicą, dosyć długo, we Francji. Na południu Francji powiedzmy. (…) Powiem szczerze, że fajnie, ale jednak na wiosce jest dużo wygodniej, dużo spokojniej, dużo przyjemniej. Bo ile można w takim mieście (…) do tego kina chodzić czy gdzieś indziej. (…) mam telewizor, dostęp do (…) platformy streamingowej, bez problemu. (…) do tego centrum handlowego to trzeba mieć kupę pieniędzy, żeby non stop chodzić (…). Bo łazić, żeby łazić, to też jest bez sensu. Dużo spokojniej wyjść, spotkać się z kolegami. Nie wiem, jakiegoś grilla zrobić, ognisko, urodziny ktoś ma. Co chwilę ktoś coś wyprawia.

Jak miałam sąsiadów w bloku, bo też mieszkałam 5 lat w bloku, to są dwie skrajności zupełnie. Jeśli był upierdliwy sąsiad, to wtedy nie ma tej prywatności. (…)

(…) kompetencje miękkie mają dzieci ze wsi, tak mi się wydaje, lepsze (…) np. (…) szacunek dla pracy, pracowitość. (…) na pewno są (…) życzliwsze niż te z miasta. Dorośli pewnie też (…) [bo] od małego pomagają rodzicom w gospodarstwie (…) oni nie mają czasu na takie wybryki różne młodzieńcze. Wiem, że się źle [dzieci] z miasta zachowują, bo nawet (…) dom weselny jest i co tydzień są szkody, i oni (…) niszczą wszystko. A ze wsi zachowują się dobrze, bo wiedzą, że na to trzeba sobie zapracować.

(…) patrząc z perspektywy swoich czasów tych przebytych, fakt, wtedy narzekałem, bo jak byli tam z (…) jacyś tam koledzy – to on sobie wychodził, szedł do domu. Myśmy się bardziej (…) tułali po tych stacjach, dworcach, po sklepie gdzieś pochodzić. Czy w zimie, może i też. Ale na pewno zauważyłem większą samodzielność u nas. (…) I w życiu to mi się bardzo przydaje taka samodzielność. Widać to, że całkiem inaczej sobie radzimy (…).

(…) jedzenie też mamy zdrowsze, bo mamy eko, jeden sąsiad hoduje kury, drugi sąsiad jajka ma i my między sobą sobie sprzedajemy.

Jest działka swoja, można coś sobie tam pouprawiać, jakieś warzywa, owoce, przetwory. Dużo więcej swobody takiej.

(…) uważam, że dobrze, blisko jezioro mamy, basen w (…), niczego nam nie brakuje.

(…) też tak myślę. Mamy dostęp do wszystkich sklepów, tak że nie musimy wyjeżdżać gdzieś dalej.

[jest] kino (…) nie ma korków (…) jest straż pożarna. Naprawdę jest co robić.

Pod względem rozwoju to się dużo dzieje ostatnim czasem. Że dużo inwestycji jest prowadzonych na naszym terenie. (…) Powstają nowe (…) miejsca, sklep nowy, Biedronka choćby nawet.

(…) powstały fajne place zabaw, gdzie dzieci mogą spędzić swój czas, mamy Orlik otwarty. Każdy, kto chce, może skorzystać z tego Orlika.

Jesteśmy blisko miasta (…). Ale jednak nie w mieście. To jest ten plus właściwie, że każdy z nas ma swoje podwórko. (…) W przyszłości chciałbym zmienić na wieś pod jakimś większym miastem niż (…), żeby były większe możliwości. Ale z pewnością zostałbym na wsi, jeśli miałbym się przeprowadzać.

(…) ludzie, którzy nie mają samochodu, to mają troszeczkę większy problem.

(…) praktycznie autobusów teraz nie mamy wcale (…) jak szkoła jest, to coś tam rano i coś popołudniu jest.

(Podkarpacie, starsi)

(…) drogi nie są odśnieżane, są główne, (…) jak jest wioska na przykład przy głównej, to jeszcze pół biedy, ale jak gdzieś już trzeba wjechać, bardziej polną drogą, to jest masakra.

(…) tylko samochód – bez samochodu to jak bez ręki.

(…) trzeba wspomnieć o tym, że teraz opieka medyczna jest na tak niskim poziomie, że prawie wszyscy korzystamy z prywatnej opieki medycznej

(…) nie mamy policji (…), [a kierowcy] niebezpiecznie jeżdżą (…); [policjanci] przyjeżdżają, ale (…) z (…) zanim do (…) dojadą to jest godzina czasu. To niech pan sobie wyobrazi.

(…) jak ktoś ma dzieci, to ciężko pogodzić (…) pracę (…) z zajęciem się dziećmi (…) Bo (…) żłobki funkcjonują od 7.30. Jak ktoś pracuje od 7 to jest kaplica i nie ma co z dzieckiem zrobić, i żłobek się kończy (…) o godzinie (…) 15:30 (…), a jak ktoś pracuje do 15, nie zdąży wrócić, żeby odebrać. Jest problem, trzeba poszukać jakiejś alternatywy. Albo jakichś dziadków angażować, albo szukać jakichś niań, o które też jest ciężko.

(…) jak wieczorami, kiedy jadę (…) przy weekendzie rowerem (…), to tak bez tych latarni, szczerze powiedziawszy, i bez chodnika, (…) trzeba uważać.

(…) kina brakuje, zasięgu telefonu, dróg, chodników, oświetleń brakuje.

(…) to już jest masakra, te komórki, nic, w ogóle kontaktu. (…) w domu mam zasięg, a na dworze już go nie mam; wkoło domu (…) muszę latać (…).