Założenia
Przejawami dyskryminacji na rynku pracy są trzy główne zjawiska: zjawisko segregacji zawodowej, różnica w wysokości wynagrodzeń kobiet i mężczyzn oraz istotna różnica w poziomie bezrobocia, zwłaszcza długookresowego wśród kobiet i mężczyzn (P. Zwiech "Dyskryminacja kobiet na rynku pracy w Polsce" Uniwersytet Szczeciński).
Analiza danych GUS (lata 2000-2008) wskazuje na znaczne różnice w tych wielkościach na niekorzyść kobiet. Mimo że w ostatnich latach nastąpiły przemiany w strukturze zawodowej to i tak nadal istnieje podział na zawody typowo męskie i kobiece. Kobiece zawody charakteryzują się niższymi zarobkami, oferują ograniczone możliwości awansu zawodowego i cechują się niższym prestiżem społecznym. Potwierdzają to dane GUS obrazujące proporcje w sekcjach PKD i grupach zawodowych. Najwięcej kobiet zatrudnionych jest w ochronie zdrowia, edukacji i usługach czyli w sektorach relatywnie niżej opłacanych (GUS, 2007).
Kobiety dysponując takim samym wykształceniem, będąc na takim samym stanowisku pracy, otrzymują niższe wynagrodzenie (z danych Komisji Europejskiej wynika, że kobiety w UE otrzymują średnio o 17,4% mniejsze wynagrodzenie niż mężczyźni).
W Polsce największe różnice w średnich zarobkach kobiet i mężczyzn występują w województwie mazowieckim i sięgają nawet 2 tys. złotych (ogólnopolskie badanie wynagrodzeń Sedlak i Sedlak, 2008r.). Niekorzystna sytuacja kobiet na rynku pracy związana jest także z wyższym poziomem bezrobocia. W województwie mazowieckim zdecydowanie więcej kobiet niż mężczyzn jest długotrwale bezrobotnych (wg danych GUS w 2007 roku 59% bezrobotnych powyżej 12 miesięcy stanowiły kobiety). Pomimo że polskie prawo zabrania dyskryminacji ze względu na płeć, zjawisko to stale występuje.
Duża część informacji obrazujących dyskryminację kobiet na rynku pracy nie jest dostatecznie szczegółowa i oprócz ogólnych danych statystycznych nie ma takich, które odnoszą się do specyfiki tego zjawiska w poszczególnych województwach z wyszczególnieniem obszarów wiejskich i miejskich. Brak jest również skutecznych, systemowych działań zwiększających efektywność walki ze zjawiskiem nierównego traktowania kobiet i mężczyzn na rynku pracy.
Dlatego też uzasadniona jest realizacja projektu, polegającego na dokładnym zbadaniu dyskryminacji kobiet na rynku pracy województwa mazowieckiego oraz umożliwiającego wypracowanie i upowszechnienie skutecznych metod przeciwdziałania dyskryminacji zawodowej kobiet
