Działania prywatyzacyjne zostały rozpoczęte pod koniec 1990 roku, gdy narastało rozczarowanie, a lęki wywołane przemianami i pogarszającym się poziomem życia zaczęły dominować nad nadziejami. Pogłębiająca się recesja i bezrobocie spotęgowały te odczucia, przejawiające się między innymi w wycofywaniu poparcia społecznego dla prywatyzacji. Jednocześnie wyobrażenia o niej zaczęły być konfrontowane z rzeczywistością i weryfikowane przez doświadczenia. Rosnąca skala prywatyzacji nie pozostała bez wpływu na takie zjawiska, jak mobilność społeczno-zawodowa czy poziom aspiracji społeczeństwa. W latach osiemdziesiątych pozycję społeczną pracowników przedsiębiorstw państwowych determinował wyuczony zawód i miejsce w wewnątrzzakładowej hierarchii władzy, ale też wielkość przedsiębiorstwa i branża, do której ono należało. Zmiany własnościowe spowodowały pojawienie się dawniej nieistniejących lub marginalnych grup społecznych pracowników zakładów prywatnych zatrudniających wiele osób.

Dążenie do opisania tych zjawisk legło u podłoża badania "Pracownicy przedsiębiorstw państwowych, sprywatyzowanych i prywatnych w okresie strukturalnych przemian polskiej gospodarki", które CBOS zrealizował wiosną 1993 roku. W kwietniu zrealizowano dwa projekty badawcze. W jednym chodziło szczególnie o próbę znalezienia odpowiedzi na fundamentalne pytanie, jaki wpływ na opinie oraz interesy ma forma własności przedsiębiorstwa będącego miejscem zatrudnienia oraz, czy narasta odmienność interesów załóg sektora państwowego i prywatnego. Poddaliśmy badaniu trzy grupy pracowników: osoby zatrudnione w przemyśle państwowym, prywatnym i sprywatyzowanym i porównaliśmy ich wypowiedzi. Metoda ta umożliwiła określenie stopnia akceptacji przemian rynkowych przez każdą z tych grup oraz zmieniający się wraz z sektorem własności ich stosunek do pracy, przedsiębiorstwa i różnych form protestu. Pozwoliła również ustalić, które obawy występujące w przedsiębiorstwach państwowych okazały się po prywatyzacji płonne, a które istotnym zagrożeniem. Odpowiedź na to pytanie była możliwa dzięki zbadaniu opinii pracowników przedsiębiorstw sprywatyzowanych i skonfrontowaniu ich z poglądami pracowników sektora państwowego i prywatnego.

W drugim badaniu porównywano opinie pracowników państwowych przedsiębiorstw przemysłowych trzech branż. Tym razem celem badaczy było ustalenie wpływu kondycji przedsiębiorstwa i jego branży na postawy i opinie pracowników.