Zmiany demograficzne, których efektem jest trwałe przekształcenie struktury wieku ludności i starzenie się społeczeństwa, stanowią jeden z najważniejszych problemów rynku pracy w Europie i w Polsce. Ich skutki są silnie odczuwalne również w województwie lubelskim, w związku z czym znajdują się wśród poważnych wyzwań stojących przed prowadzoną na Lubelszczyźnie polityką społeczną.

Starzenie się społeczeństwa oznacza, że wzrasta liczba osób starszych, mierzona zarówno udziałem w stosunku do innych grup wiekowych, jak i w liczbach bezwzględnych. Według prognoz Eurostatu proces ten zachodzi w Polsce na tyle intensywnie, że o ile w 2000 roku mediana (wartość środkowa) wieku wynosiła 35,3 lat, o tyle w 2050 roku ponad połowa ludności Polski będzie miała 50 lat lub więcej. Tym samym na każde 100 osób w wieku produkcyjnym będzie przypadało około 60 osób w wieku poprodukcyjnym1. Omawiane zjawisko daje o sobie znać w województwie lubelskim jeszcze silniej niż w wielu innych regionach Polski. W 2009 roku wskaźnik obciążenia demograficznego (liczba osób w wieku poprodukcyjnym w stosunku do osób w wieku produkcyjnym) wynosił 27,5, przy średniej wartości 25,6 dla całego kraju2. Zgodnie z prognozami demograficznymi starzenie się społeczeństwa będzie zachodziło w Polsce szybciej niż w większości krajów Unii Europejskiej. Tymczasem Polska jest wyjątkowo słabo przygotowana do radzenia sobie ze skutkami tego procesu. Dowodem może być porównanie współczynnika zatrudnienia osób powyżej 45. roku życia w Polsce, w krajach starej Unii Europejskiej oraz w nowych krajach członkowskich.