Przetwórstwo rolno-spożywcze zostało uznane – między innymi w Strategii rozwoju województwa łódzkiego na lata 2007–2020 oraz w Regionalnej Strategii Innowacji Województwa Łódzkiego – za jeden ze strategicznych sektorów lokalnej gospodarki. Co prawda warunki przyrodnicze sprzyjające rozwojowi rolnictwa w województwie łódzkim są nieco gorsze niż w reszcie kraju, ale jednak użytki rolne obejmują ponad 70% jego powierzchni, co stanowi najwyższy odsetek w kraju (Rocznik statystyczny rolnictwa 2011). Rozwojowi sektora sprzyja nie tylko duża powierzchnia, jaką zajmują tereny rolnicze, lecz także występujący w północnych powiatach czarnoziem, który nadaje się do upraw warzywniczych i sadowniczych. Z prognoz wynika, że do 2015 roku w regionie powinno powstać od 80 do 100 nowych grup producenckich (Europejskie Forum Gospodarcze, Urząd Marszałkowski, 2010).

Ze względu na mocną pozycję sektora rolno-spożywczego i przewidywany jego dynamiczny rozwój warto zastanowić się, w jakim stopniu branżowe szkolnictwo zawodowe jest w stanie dopasować się do wymogów rynku w dostarczaniu wykwalifikowanych pracowników. W Łódzkiem funkcjonuje około 50 zasadniczych szkół zawodowych i techników zajmujących się kształceniem o profilu rolno-spożywczym. Jednak mimo że wśród przedsiębiorców sektora rolno-spożywczego obserwuje się rosnące zapotrzebowanie na pracowników średniego szczebla (Monitoring zawodów deficytowych i nadwyżkowych, WUP, Łódź 2009), stopa bezrobocia wśród absolwentów szkół zawodowych kształcących na potrzeby tej branży jest relatywnie wysoka. W roku 2009 wynosiła 8,5%, co oznacza, że była o 2,1 punktu wyższa niż wśród absolwentów liceów ogólnokształcących i o 5,4 punktu wyższa niż wśród absolwentów wyższych uczelni, a dodatkowo – co istotne – większość bezrobotnych z wykształceniem zawodowym średnim i zasadniczym stanowiły kobiety (55%). Może to być symptomem nieadekwatności kształcenia zawodowego w szkołach o profilu rolno-spożywczym do potrzeb branży. Istotne jest więc zdiagnozowanie poziomu dopasowania regionalnej oferty edukacyjnej do przemian zachodzących na rynku pracy w zakresie wykorzystywanej wiedzy i technologii. Niewspółmierność między popytem a podażą absolwentów szkół zawodowych może oznaczać niedopasowanie profili kompetencyjnych absolwentów do zapotrzebowania pracodawców – i z tego względu wymaga precyzyjnej identyfikacji.